بابل که بهارنارنج آن بارایحه بهشتی خوددراردیبهشت ماه،چون دسته گلی فرستاده از سوی آن زیبای مطلق همگان را به وجد می آورد ، بااولین نامی که به آن خوانده شد (مامطیر) با میترای بزرگ پیوند خورده است ، مرعشیان درقرن هشتم هجری به سبب رونق کسب و کار درآن بارفروش ده و افشاریه با مشاهده توسعه آن نام بارفروش را برآن نهادند.

در زمان پهلوی اول با تناسب به (بابلرود) رودخانه ای که شهرراازقسمت غرب(ازشمال به جنوب ) درآغوش گرفته و شریان حیات آن است (بابل ) نامیده شد .

ابن خرداذبه ، نخستین جغرافی نویس ایرانی که کتاب خود را به سال 250 ق تالیف نمود ، از شهرهای طبرستان ، فقط آمل و مامطیر را نام میبرد .

طرز تلفظ مامطیر در کتاب های قدیم ، با گذاشتن حرکات بر روی حروف مامطیر ( یا ماممطیر)نشان داده شده است . از نخستین کسانی که به ضبط مامطیر تصریح نموده است ابن اثیر مولف تاریخ الکامل است . یاقوت حمومی در معجم البلدان مینویسد : مامطیر بفتح المیم الثانیه و کسر الماء (مامطیر : میم دوم مفتوح وطاء مکسور )؛ و به نوشته ابوالفداء : "ممطیر بفتح المیمین و کسر الطاء المهمله و سکون المثناه من تحت و فی آخرها راء مهمله"

لسترنج به دو صورت : ما مطیر و ممطیر نوشته شده است و میگوید  :  "شهر ممطیر یا ممطیر ... که بارفروش امروزبه جای آن است ."

پس این هردو اسم یکی است که به دو صورت می نوشتند .رابینو در متن انگلیسی کتاب خود ممطیرنوشته و به دنبال آن اسم ابن مهدی ممطیری را ذکر مینماید.

ابن اسفندیار کاتب ، اسم و تاریخ بنای ما مطیر را به گفته ای از امام حسن (ع) ، نسبت میدهد : چون امام حسن ابن امیرالمومنین علی ، علیهما السلام ، به مامطیر رسید و مالک اشتر نخعی و سپاه عرب با او بودندبه عهد خلافت عمر... آن موضع که مامطیر است به چشم امام حسن (ع) دلگشای و منزه آمد ؛ آب گیرها و مرغان و شکوفه ها و ارتفاع بقعه و نزدیک به ساحل دریا دید ، گفت : بقعه طیبه ماتءو طیرا .

برخی از مورخان از جمله یاقوت حموی ، محمد پادشاه  ، اعتمادالسلطنه و شادروان دهخدا هم ، اسم مامطیر را به گفته امام حسن (ع) منسوب میدارند .اردشیر برزگر، مورخ شایان تجلیل تاریخ طبرستان ، تا آنجا میرود که مینویسد: " شهر بابل امروزه شهری بوده پاک و مقدس در نزدیکی های دریا و برای جای داشتن میترای بزرگ ( مه میترا) بومیان آن را مه میترا یا جایگاه میترای بزرگ نامیده اند. این نام در دوره ی اسلامی به زبان تازی ، مامطیرا ... گردید."

وی می افزاید : مامطیر یا ممطیر ، معرب شده ی مه میترای پارسی است و مشتق از مه یعنی بزرگ و میترایعنی فروغ دوستی ومهربانی و راستی و درستی است .